Het eetbare deel van de plant, een bol met wit vlees, is een deel van de gezwollen ondergrondse stengel net boven de wortel (Latijn: radix) (opgezwollen hypocotyl). De schil heeft verschillende kleuren. De rode kleur is het meest bekend, maar er zijn ook variëteiten (rassen) met een witte en roodwitte tint.
De bol van de radijs wordt meestal rauw gegeten, eventueel dippen in zout. Bij het ouder worden gaat de radijs een stengel vormen en gaat vanaf dat moment in kwaliteit achteruit. Het scherpe, peperachtige van de smaak kan verzacht worden door de rode buitenkant af te pellen. Radijs kan makkelijk voos (sponzig) worden als gevolg van wateronttrekking door de verdampende bladeren. Er zijn echter rassen die weinig gevoelig zijn voor het voos worden. Als de knol gevormd is en in één keer teveel water gegeven wordt kunnen de knollen gemakkelijk gaan barsten.
Tegenwoordig wordt in Nederland 80% van de radijs verpakt in zakjes van 125 gram tot zakken van 10 kg. Dit komt de smaak ten goede omdat het loof er af gesneden wordt. De radijs blijft langer vers tot wel 14 dagen. Zakjes radijs kan je in Nederland bijna niet kopen omdat 90% bestemd is voor de export naar Engeland en Duitsland, maar je komt ze ook in Japan tegen.
 
Radijs, 'Saxa' is een bekend radijsras voor de teelt in de vollegrond én eventueel onder platglas. De smaak is zacht. Zaaien: februari-maart onderglas en van maart tot half augustus direct in de vollegrond. Zaai óf breedwerpig (het zaad zo goed mogelijk verdeeld over het zaaibedje) of op regels (of rijen) met een regelafstand van 15 cm. Na het breedwerpig zaaien het zaad 1 cm diep inharken en de grond daarna aandrukken. Na opkomst van zaaisel in de regel of rij uitdunnen ( een teveel aan plantjes wegwieden) zodat er tussen de overblijvende plantjes 4 cm ruimte aanwezig is. De grond steeds goed vochtig houden voor een goede groei. Oogst: vanaf 4-6 weken na de uitzaai. Tip: zaai om de 14 dagen wat radijs, dan kunt u de hele zomer door oogsten.
 
Seizoen: maart-augustus